احساس خجلت و شرمندگی در برابر خداوند نسبت به پیشینه های سوء خود از بهترین حالات روحی و معنوی و زمینهساز توبه و جلب رحمت و عنایت پروردگار است. البته ضمن آن که انسان همواره باید از گذشتههای سوء، نگران و نسبت به آینده خود نیز بیمناک باشد در عین حال این خوف و اندوه هرگز نباید به گونهای باشد که انسان را مایوس و ناامید سازد. چه این خود گناهی کبیره و دامی ابلیسی است. خداوند منان رحمتی بی پایان دارد و از همه بندگان گنهکار خود دعوت نموده است که به او التجا نموده و به سوی رحمت بیکرانش دست نیاز بگشایند و وعده داده است که اگر توبه نموده و دست از زشتی ها بشویند همه گناهان را خواهد بخشید و آنان را مشمول لطف و کرم بی منتهای خود خواهد کرد. از امام باقر (ع) روایت است: لیس من عبد مومن الا و فی قلبه نوران نور خیفة و نور رجا، لو وزن هذا لم یزد علی هذا و لو وزن هذا لم یزد علی هذا: هیچ بنده مومنی نیست جز آنکه در ضمیرش دو نور تابان است «نور خوف» نسبت به کردههای پیشین و فرجام پسین و «نور امید» به فضل و رحمت پروردگار، که اگر هر یک با دیگری سنجیده شود هیچ یک فزونی نخواهد یافت،[1]. بنابراین باید با حفظ حالت التجا و تضرع دائمی در برابر خداوند امید و رجا به عنایات واسعه خدای رحمان و بنده نواز را نیز در دل بالا برد و رجا را همسان در دل جای داد. زیرا غلبه خوف موجب یأس و غلبه رجا موجب جرات بر گناه است ولی تساوی آن دو بهترین عامل بازدارنده از گناه وتشویق کننده به توبه و انجام عمل صالح میباشد. پشیمانی اساسیترین رکن بازگشت و جبران گناه استولی نباید در آن متوقف ماند بلکه خداوند منان آن را پلی قرار داده است تا بندگان مومن با گذر از آن از جهنم سیئات بیرون جسته و به بهشت صالحات فرود آیند. بنابراین گام بعدی تغییر مسیر و ترک گناه است. برای مبارزه با گناه و هواهای نفسانی رعایت چند نکته لازم است: الف) کوچک نشمردن هیچ گناهی هر چند به نظر صغیره باشد. ب) عزم جدی و آهنین برترک معصیت و مراقبت جدی و دائمی نسبت به تمام افعال خود. ج) شرط نمودن با خدا مبنی بر ترک معصیت و هم از او استعانت جستن. د) هرگاه فکر گناه و وسوسه آن به ذهن آمد بلافاصله آن را از لوح ذهن خارج کردن و توجه خود را به خدا و امور شریفه مشغول داشتن. جدیت و موفقیت در این امر پیروزی بزرگی است و در واقع دفع دشمن شیطان نفس از همان خاکریز اول است. قرآنمجید در وصف پارسایان میفرماید: إِنَّ اَلَّذِینَ اِتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ اَلشَّیْطانِ تَذَکَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ: پرهیزگاران چون گرفتار وسوسه شیطان شوند هماندم متذکر (یاد خدا) شده و بصیرت یابند.[2] ه) مطالعه و تفکر پیرامون عواقب سوء و وخیم گناه. در این رابطه مطالعه کتابهایی پیرامون معاد بسیار نافع است. و) خود را همواره در محضر حق تعالی دانستن و او را به یقین در همه حال مراقب و بینای به افعال خود نگریستن. ز) توجه به چهره کریه زشت و واقعی سیئات. ح) برای ترک معاصی لازم است در بسیاری از موارد انسان از مکروهات و چه بسا از برخی مباحات نیز چشم بپوشد تا او را به انجام زشتیها نزدیک نسازد. ط) درحد ممکن دوری جستن از مکان ها و شرایطی که آدمی را به گناه ترغیب مینماید. ی) تقویت اراده. ک) محاسبه نفس، همه روزه و در صورت رخداد خطا، خود را محاکمه و توبیخ نمودن و بلافاصله استغفار کردن. ل) مطالعه پیرامون زندگی پارسایان و زاهدان و مطالعه کتابهای اخلاقی . م) توصیههای زیر در همه حالات خصوصا محیطهای غیر دینی نیز میتواند شما را در کنترل بیشتر نفس یاری نماید: - سعی و کوشش در انجام وظایف و واجبات دینی- خواندن نماز با حضور قلب و در اول وقت- گرفتن روزه مستحبی به ویژه دوشنبه و پنجشنبه هر هفته- تلاوت قرآن به ویژه بعد از نماز صبح- زیاد خواندن سوره یوسف و تدبّر در آن - تأمل و اندیشه در آیات قرآن- حتی المقدور سعی در خواندن نماز شب- سحر خیزی- شرکت در ورزشهای فردی و دسته جمعی- عدم معاشرت و دوستی با افراد منحرف و فاسد- انتخاب دوستان مؤمن و سالم- به یاد خدا بودن در همه اوقات- کنترل افکار و نیندیشیدن به صحنههای شهوتانگیز- شرکت در فعالیتهای مذهبی و اجتماعی- تنظیم برنامه برای تمام شبانه روز و پر کردن اوقات فراغت با برنامههای صحیح و سودمند- داشتن برنامه منظم مطالعاتی و پر کردن فرصتها با تفکر و مطالعه مناسب . برای موفقیت در توبه، علاوه بر نکات ذکر شده، مطالب زیر قابل توجه است: 1- برای موفقیت در امر توبه باید دانست که انسان، معجونی از نیروهای گوناگون است. بعضی از آنها از غرایز حیوانی نشأت میگیرد و بعضی از فطرت حقیقتطلب و خداجوی انسان. بین این نیروها به طور دائم، جدال و درگیری وجود دارد. انسان باید با مبارزهای همیشگی (جهاد اکبر) با وسوسههای شیطانی و نیز ارضای غرایز از طریق مشروع، قوای نفسانی خود را تضعیف و کنترل کند. 2- چنانچه شکستهای شما در امر توبه مربوط به امور شهوانی است، در صورت امکان حتماً ازدواج کنید. با ازدواج صحیح، تا حدود زیادی در کنترل شهوت و ارضای مشروع آن موفق خواهید شد و زمینه برای استمرار توبه بیشتر فراهم خواهد شد. 3- برای استمرار توبه، برنامه زمانبندی شده برای مبارزه با گناهان داشته باشید. این برنامه در ابتدا سبک باشد و کمکم آن را جدیتر و سنگینتر کنید. اگر در همان اول شرط کردید که من هیچگاه گناه نمیکنم، عملی نخواهد بود مثلاً با خودتان شرط کنید امروز فقط میخواهم چشم خود را کنترل کنم و آن روز را نیز چند قسمت کنید. 4- برای التزام به استمرار توبه، در صورت تخلف و شکستن توبه جریمهای قرار دهید و حتماً آن جریمه را پرداخت یا ادا نمایید (مثل دادن صدقه، گرفتن روزه و...). برای تقویت ایمان در دو زمینه باید کوشا باشید: 1- رشد علمی برای این کار، کتابهای شهید مطهری و شهید دستغیب را به تدریج- طبق یک برنامه هفتگی- مطالعه کنید. از کتابهای شهید مطهری، مقدمهای بر جهانبینی و از کتابهای شهید دستغیب، ایمان و گناهان کبیره را بخوانید. توجه داشته باشید که مطالعه این کتابها باید در کنار درسهای روزانه شما باشد و از آنها نباید غفلت کنید. ازاینرو خیلی برنامه مطالعاتی خودتان را سنگین نگیرید تا از تحصیل و مطالعه کتابهای درسی خودتان عقب نمانید. 2- بعد عملی اولین گام انجام واجبات و ترک محرمات است. در جدولی همه روزه برنامههای انجام شده و خدای نخواسته خلافهایی که مرتکب شدهاید را ثبت کنید و بلافاصله تصمیم به از بین بردن آنها با روشهای ذکر شده بگیرید. نتیجه و میزان موفقیت هر یک از آنها را ثبت کنید و در پایان نتیجه را محاسبه کنید برای تخلفات خود را ملامت کرده و برای موفقیتها خدا را شاکر باشید. در پایان مطالعه کتابهای زیر نیز توصیه میشود: معراج السعاده، جامع السعادات، اخلاق در قرآن آیت الله مکارم شیرازی، توبه آغوش رحمت حاج شیخ حسین انصاریان . مجلات - یاس - شماره - 14 - منصوره بخشی کتاب: گام نخستین - حسن رمضانی برنامه ای برای رسیدن به خود برتر مجلات - پرسمان - شماره - 20 - جواد محدثی عنصر ایمان و نقد قرائت های موجود مجلات - پگاه حوزه - شماره - 88 - دکتر محمد تقی فعال.
راههای جلوگیری از تکرار گناه
پرسش:
1-برای حفظ وتقویت ایمان در محیط غیر مذهبی چه کار باید کرد؟
پایگاه حوزه6186-2، 6186-2
پاسخ:
باسلام باید آگاه باشیم که خداوند متعال ارحم الرّاحمین است بله اگر انسان توبه واقعی انجام دهد تمامی گناهان او را می بخشد «قل یا عبادی الذین اسرفوا علی انفسهم لاتقنطوا من رحمة الله ان الله یغفر الذنوب جمیعا انه هو الغفور الرحیم بگو ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کردهاید! از رحمتخداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را میآمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.»[1]«انه من عمل منکم سوء بجهالة ثم تاب من بعده و اصلح فانه غفور رحیم ;هرکس از شما کار بدی از روی نادانی کند سپس توبه و اصلاح نماید، مشمول رحمتخدا میشود، چرا که خداوند غفور و رحیم است.»[2]در این آیه هرگونه عمل سوء که تمام گناهان را فرا میگیرد، قابل توبه و باز گشت ذکر شده است.«والذین اذا فعلوا فاحشة او ظلموا انفسهم ذکرواالله فاستغفروا لذنوبهم ومن یغفر الذنوب الا الله و لم یصروا علی ما فعلوا و هم یعلمون» و آنها که وقتی مرتکب عمل زشتی شوند یا به خود ستم کنند، به یاد خدا میافتند، و برگناه اصرار نمیورزند با این که میدانند.»[3]در این جا نیز با توجه به این که ظلم و ستم، هرگونه گناهی را شامل میشود، چرا که بعضیاز گناهان ستم بر دیگران است و بعضی ظلم به خویشتن، و در این آیه نسبتبه همه آنهاوعده پذیرش توبهداده شدهاست، عمومیتتوبه نسبتبه تمام گناهان اثبات میشود. البته توبه شرایطی دارد که از جمله آن شرائط اینست که: 1-تا آنجا که ممکن است حق الله مثل واجبات ترک شده و حق الناس مثل بدهکاریها و ستمهایی که روا داشته است را باید جبران کند و الا توبه او با شرایط آن صورت نگرفته است. البته همه اینها مشروط به توان و وسع توبه کننده است. 2-چنان چه توبه کننده واقعاً توان جبران واجبات و وظایف ترک شده در حق الله یا در انجام وظایفش در مورد جبران حق الناس را نداشته باشد، در این جا خداوند متعال به خاطر توبة او مشکلاتش را جبران خواهد کرد. حال اگر کسی توبهکرد و حق الله و حق الناس را با قدرت بر جبران، استرداد حق نکرد. ممکن است خداوند حق الله را در حق او ببخشاید ولی حق الناس در این صورت بخشودنی نخواهد بود. البته بعضی از گناهان دیگر قابل جبران یا قضاء نیستند مثلاً جواب سلام کسی را نداده است این اگر چه ترک یک واجب است اما دیگر جبران آن ممکن نیست. یا نعوذ بالله بهگناهانی مثل زنا و... گرفتار آمده است در این جا صرف توبه و انابه کافی است. در پایان می توانید برای اطلاعات بیشتر به لینک های زیر مراجعه کنید:
توبه از گناه
پرسش:
آیا با توبه کردن خداوند از تمام گناهان کوچک وبزرگ ما می گذرد ؟و می شود راه چگونگی توبه کردن را برایم بگویید؟ باتشکر
پایگاه حوزه، شماره 14225،
پاسخ: